Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
inicjatywa — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. inicjatywawie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} projekt, pomysł, propozycja zrobienia czegoś; bodziec, impuls do działania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wystąpić z inicjatywą.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
własny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, właśni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} należący do tego, o kim lub o czym mowa; pochodzący od niego, bezpośrednio go dotyczący; swój : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miał własny dom. Dbał… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
inicjatywa — ż IV, CMs. inicjatywawie, blm 1. «bodziec, impuls do działania; projekt, pomysł do realizacji, propozycja» Śmiała, twórcza inicjatywa. Inicjatywa społeczna. Inicjatywa budowy osiedla. Popierać czyjąś inicjatywę. Wystąpić z pożyteczną inicjatywą.… … Słownik języka polskiego
sam — I + sama, samo, sami, odm. jak przym. 1. «zaimek wskazujący na to, że dana osoba lub rzecz występuje, działa we własnej osobie, samodzielnie, bez niczyjej pomocy» Sam to zrobiłem. Sam się zdecydował na to. Dziecko samo odrobiło lekcje. Talerz sam … Słownik języka polskiego
kasztan — 1. Wybierać, wyciągać, wyjmować dla kogoś, za kogoś kasztany z ognia «wykonywać, zwykle nie z własnej inicjatywy, niewygodną czynność, trudną pracę, z której odniesie korzyść kto inny»: Cieszę się, że pan tak sądzi – powiedziałem, ale zakląłem w… … Słownik frazeologiczny
kasztan — m IV, D. a, Ms. kasztannie; lm M. y 1. B.=M. bot. «Castanea sativa, drzewo lub krzew z rodziny bukowatych, o liściach podłużnych, skórzastych, połyskujących, ostro piłkowanych, owocach jadalnych (po upieczeniu lub ugotowaniu); rośnie dziko w… … Słownik języka polskiego
ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… … Słownik języka polskiego
samolikwidacja — ż I, DCMs. samolikwidacjacji; lm D. samolikwidacjacji «zlikwidowanie, rozwiązanie się (np. przedsiębiorstwa, stowarzyszenia) z własnej inicjatywy» … Słownik języka polskiego
samorzutność — ż V, DCMs. samorzutnośćści, blm «działanie pod wpływem impulsu, z własnej inicjatywy, niezależnie od czynników zewnętrznych» … Słownik języka polskiego
samorzutny — samorzutnyni 1. «nie narzucony przez nikogo, wypływający z własnej inicjatywy; spontaniczny» Samorzutna owacja. Samorzutna akcja, pomoc. 2. «nie powodowany czynnikami zewnętrznymi, dokonujący się samoistnie» Samorzutny ruch cieczy. Samorzutny… … Słownik języka polskiego
